20 sep 2013
week 94: 12 t/m 18 september
Op 12 september werd mijn auto gekeurd. Toen ik hem aan het eind van de middag kon ophalen, keken ze bij de garage raar op toen ik met een kinderwagen met Laura erin en de maxi-cosi erbovenop en een stoeltje erachter met Bas erop aan kwam zetten. Bas heeft zich de maatbekers uit de kast toegeëigend. Daar stopt hij de vormen van de vormenkever in en dan zegt hij dat hij eten aan het koken is.Ik heb Bas op 13 september al vroeg naar opa en oma Van Aerle gebracht, omdat ik met Laura naar het consultatiebureau moest. Toen Laura en ik terug waren, hebben we wat gedronken en hebben opa en oma nog even op Bas en Laura gepast toen ik boodschappen deed. Na de lunch zijn we weer naar huis gegaan. Ik heb het er met de arts op het consultatiebureau over gehad dat Bas zo moeilijk doet bij het avondeten. De arts gaf aan dat dat een fase is die bij zijn leeftijd hoort. We kunnen hem beter geen boterham geven, maar gewoon het eten aanbieden totdat we zelf klaar zijn met eten en hem dan nog een toetje geven en als hij niet veel gegeten heeft, dan heeft hij pech. Zo leert hij dat hij moet eten als we aan tafel zitten. Het gaat als het goed is ook vanzelf weer over en als hij honger heeft, dan eet hij echt wel. Hij drinkt sowieso goed en hij eet zijn fruithap en zijn boterham tussen de middag bijna altijd goed op, waardoor het geen kwaad kan als hij eens wat minder avondeten eet.
Op 14 september zijn we naar oom Arjan geweest, die vierde vandaag zijn verjaardag. Bas is erg lief geweest. Hij heeft met de Lego gespeeld en heeft met Eline in de tuin gespeeld. We hebben met zijn allen gegeten. Toen we naar huis gingen, kreeg Bas nog een mooie auto, waar hij heel blij mee was. Ik zei: “zeg maar “dank je wel en tot ziens”. Toen draaide hij zich om, begon tegen iedereen te zwaaien en zei wel 10 x “dankt, dankt, ziens, ziens!”. Thuis heeft hij nog even gespeeld en is daarna lief gaan slapen.
Bas wilde op 15 september voor de eerste keer niet slapen. Normaal leggen we hem in bed, geven hem een kus en zetten zijn muziekje aan en dan gaat hij meteen slapen, nu heeft hij een tijdje gehuild en heeft maar een uurtje geslapen, terwijl hij meestal 2,5 uur slaapt. We zijn ’s middags bij opa en oma Van Mierlo op bezoek geweest. Laura lag op het kleed op de grond onder de babygym en Bas ging naast haar liggen. Ook ging hij “boodschappen doen” met een sleutelbos en veel te grote AH-tas en zwaaide iedere keer als hij ging en zei “tot ziens, dankt!” ’s Avonds is hij met Mark friet gaan halen. Daarna heeft hij samen met Laura in het grote bad gezeten; Bas zat aan de ene kant te spelen en spetteren, Laura lag aan de andere kant lekker te genieten.
Op 16 september zijn we naar het gemeentehuis geweest om Laura’s identiteitskaart aan te vragen. Daarna hebben we boodschappen gedaan. Na het avondeten zijn we met zijn vieren nog een stukje gaan wandelen. Als ik ’s morgens Laura uit haar bedje haal, zeg ik vaak iets als “dag lief meisje!”. Bas stond bij Laura’s deur en zei “het meisje is wakker” ;-).
We zijn op 17 september ’s morgens naar de winkel gewandeld. Toen we net terug waren, kwamen Marja en Evelien op bezoek. We hebben met zijn vieren geluncht. Het viel me voor het eerst op dat Bas wilde spelen met het speelgoed wat Evelien pakte en dat hij er wat moeilijker over deed dat zij daarmee speelde. Ze zijn verder wel lief geweest. Bas lag wat later in bed dan anders en heeft niet heel lang geslapen. Hij werd huilend wakker en heeft samen met Laura minstens een half uur aan een stuk gehuild. Als de ene eindelijk ophield, dan begon de ander weer en ze waren allebei niet te troosten. Daarna heeft Bas gelukkig wel weer lief gespeeld. ’s Avonds kwamen ome Piet en tante Willy op bezoek. Bas heeft zijn best verteld en lief gespeeld en is daarna lief gaan slapen.
Op 18 september zijn we met de auto naar het centrum geweest om boodschappen te doen. We zijn bij oma Van Aerle op bezoek geweest (opa was niet thuis); tante Maartje was er ook. Tante Maartje moest steeds met Bas mee in de spiegel kijken; dan zei hij “is Basssj” en dan wees hij naar zichzelf in de spiegel. Toen Bas wakker werd uit zijn middagdutje, was Kim er. Bas moest even wennen en bleef wat eenkennig.
Bas zei eerst altijd “ja” als je hem iets vroeg, of hij zei niets. Sinds deze week zegt hij ook vaak “nee”, al lijkt hij niet te weten wat het betekent, want hij zegt het ook als hij toch echt wel “ja” bedoelt (bijvoorbeeld als ik vraag of hij ranja of een koekje wil).
