21 maa 2014
week 120: 13 t/m 19 maart
Op 13 maart zijn we een stukje gaan wandelen. We zijn weer bij “de machines” gaan kijken. Bas vindt de graafmachines erg interessant. Het was weer erg mooi weer. Toen Bas wakker werd en ik op zijn kamer kwam, zat hij in zijn ogen te wrijven en zei hij heel verbaasd: “Ik was in slaap gevallen”. ’s Middags heeft Bas lekker in de tuin gespeeld.We zijn op 14 maart eerst boodschappen gaan doen en daarna moesten we naar het consultatiebureau voor Laura. In de wachtkamer heeft Bas fijn gespeeld met het theeservies en de auto’s. De wijkverpleegkundige vond het heel erg knap dat Bas al zo jong zindelijk is. Dat was uitzonderlijk zei ze, zeker voor een jongen. En toen ze dat gezegd had, moest Bas gauw genoeg naar de wc ;-). Bij opa en oma Van Aerle heeft Bas zijn fruithap gegeten. Hij zat bij opa op schoot en stopte veel mango tegelijk in zijn mond, had net een pakje chocomel in één keer leeggedronken en was tegelijk druk aan het vertellen en aan het lachen, waardoor hij zich verslikte en moest overgeven . Na de lunch zijn we naar huis gegaan en is Bas lekker gaan slapen. Na het avondeten is Mark nog even met Bas naar “de machines” gaan kijken.
Op 15 maart is Bas met Mark boodschappen gaan doen. Hij mocht zijn eigen winkelwagentje en heeft maar liefst 2 spekjes en een ballon gescoord! ’s Middags heeft hij in de tuin gespeeld. Toen ik de ramen waste, kwam Bas aangelopen met een emmertje zand: “ik heeft ook een emmer, net als mama” en hij ging er met de trekker vandoor.
Opa en oma Van Aerle zijn op 16 maart op bezoek geweest. Bas had een chocolaatje gehad en vond die blijkbaar erg lekker. Toen we gingen opruimen en Bas het doosje chocolaatjes naar de keuken mocht brengen, liet hij het doosje vallen. Mark raapte de chocolaatjes op en toen we daarna naar Bas keken, had hij vlug stiekem een chocolaatje in zijn mond gestopt ;-). ’s Middags kwamen Jeroen, Kim, Karlijn, Leon, Bas, Sandra, Sven, Femke en Esmee op bezoek. Het was erg gezellig en de kindjes hebben zich prima vermaakt. Ze hebben binnen gespeeld, maar zijn ook een hele tijd in de tuin geweest. Ze hebben in de zandbak gespeeld (er kwam nogal wat zand naast de zandbak terecht), gevoetbald, zaten met zijn allen op een rijtje de vijver te bekijken en hebben gestoepkrijt. Bas is samen met Mark en Jeroen Chinees gaan halen. We hebben gezellig met zijn allen gegeten en daarna zijn ze weer naar huis gegaan.
Op 17 maart hadden Bas en Laura ’s morgens vroeg een ongelukje… Ik pakte in de keuken een bord voor Bas toen ik Laura hoorde huilen. Bas had haar blijkbaar niet helemaal fijn geraakt met een stuk speelgoed: Laura kreeg een blauwe plek op haar voorhoofd en ze had haar eerste bloedneusje . Toen ik zei: “En nou heel gauw sorry zeggen”!, zei Bas: “Laura kan nog geen sorry zeggen” . Ellen kwam Bas zijn haar knippen. In het begin vond Bas het toch weer spannend, maar toen hij met zijn Sesamstraat-cape op mijn schoot zat, ging het al snel beter. Hij was trots dat hij Ellen mocht helpen: hij mocht zelf kammen en de koffer met kappersspullen dichtdoen. Daarna zijn we naar de supermarkt gewandeld. Bas en Laura hadden veel plezier: ik had Laura wat meer overeind gezet, zodat ze wat meer rond kon kijken. Bas en Laura konden elkaar daardoor ook beter zien. Bas kneep steeds in Laura’s voetjes, wat ze erg grappig vonden allebei. ’s Middags kwamen tante Maartje en Eline op bezoek. We zijn met zijn vijven naar ”de machines” gaan kijken, hebben de eendjes gevoerd en zijn naar het speeltuintje geweest. Bas heeft voor de eerste keer alleen op de schommel gezeten.
Op 18 maart vroeg ik Bas of hij voor de foto Laura een stukje van haar boterham wilde geven. Hij stopte Laura een stukje brood in haar mond en Laura vond het prima. Toen ik iets ging pakken in de keuken, was het Bas gelukt Laura´s bord te pakken en was hij haar stukjes brood in haar handje aan het geven, die Laura op de grond gooide. We zijn even naar het speeltuintje gewandeld. Bas heeft weer alleen op de schommel gezeten en vond het zó leuk dat hij er niet meer vanaf wilde.
We zijn op 19 maart al vroeg vertrokken: eerst hebben we bij “de machines” gekeken, daarna zijn we gaan stemmen, naar de winkel geweest en op de terugweg zijn we bij de pauw gaan kijken. Toen we thuis waren, riep Bas steeds dat ik moest komen kijken. Hij had Koetje op de grond gelegd en was hem met zijn hamer aan het slaan, of hij had de politieauto op zijn hand gezet. Daarna was het al een tijdje stil. Ik durfde haast niet te gaan kijken, bang voor wat hij had uitgespookt, maar toen ik in de kamer kwam, lag hij languit op de tegels te slapen. Ik heb hem een boterham en melk gegeven, maar hij wilde er maar een klein beetje van eten en drinken. Ook voelde hij warm aan en zat hij te rillen. Toen ik hem in bed legde, had hij 38. Na 2 uur werd hij wakker en toen ik hem wilde halen, had hij flink overgegeven; zijn kussen, zijn trui, Koetje en het dekbedovertrek zaten helemaal onder. Bas is beneden op de bank gaan liggen en heeft naar Dribbel, Bumba en Nijntje gekeken en heeft ook even geslapen. Hij heeft een hele tijd op mijn schoot gelegen en als ik op wilde staan, mocht ik niet weg van hem. Bas heeft niet veel gedronken en hij heeft alleen een soepstengel, een beschuitje en een klein beetje pudding gegeten. Later op de avond had hij 39,7. ’s Nachts is Bas vaak wakker geweest en gelukkig heeft hij toen wel veel gedronken.
Bas vraagt de hele tijd: “wat doe je?” en dan nog geen minuut later “wat ben je aan het doen?”
Als Bas moet huilen, zegt hij: “ik heb traantjes; traantjes weg…” Dan moeten we zijn traantjes afpoetsen, maar hij blijft huilen omdat hij nog meer traantjes heeft ;-).
