13 feb 2015
week 87: 6 t/m 12 februari
Op 06 februari hebben Laura en ik Bas naar de Peuterspeelzaal gebracht. Daarna zijn we met zijn tweetjes boodschappen gaan doen. Laura had vandaag voor de eerste keer haar eigen winkelwagentje en dat vond ze erg leuk. ‘s Middags zijn Bas, Laura en ik op de fiets naar de bibliotheek geweest. Het viel niet mee om de boeken in te leveren en weer te lenen, want ik moest met één hand Laura vasthouden, anders ging ze er van door. Toen we weer naar huis fietsten, kwamen we over de markt. Ik zag haarbandjes hangen en die heb ik een voor Laura gekocht. Haar haren zijn te kort voor één staartje achter of 2 staartjes opzij, maar ze beginnen te lang te worden voor het “palmboompje” op haar hoofd. Als ik haar haren vastzet speldjes haalt ze de speldjes steeds uit haar haar. Misschien dat een haarband beter werkt.Bas, Laura en ik zijn op 07 februari boodschappen gaan doen. Na Laura’s middagdutje zijn we met zijn vieren naar de kinderboerderij gefietst. We hebben een rondje gewandeld langs de ezels, schapen, paarden, lama’s en varkens. De ezels en schapen vond Laura maar niks, daar wilde ze niet te dicht bij in de buurt komen. De varkens vond ze wel grappig.
Op 08 februari zijn we ’s morgens bij opa en oma Van Mierlo op bezoek geweest. ’s Middags zijn we naar het verjaardagsfeest van ome Piet geweest. Het was gezellig druk met veel kleine kindjes (Bas, Laura, Suus, Lot, Djurre, Fenne, Jurre en Tieme). Bas en Laura hebben zich goed vermaakt. Ze hebben lekker gesnoept en na een half broodje (meer konden ze niet meer op) zijn we weer naar huis gegaan.
Laura, Bas en ik zijn op 09 februari naar de speelgoedwinkel geweest, waar Bas een cadeautje uit mocht zoeken. Daarna zijn we bij opa en oma Van Aerle op bezoek geweest. Laura heeft fijn gespeeld en samen met Bas weer “wie komt er in mijn huisje” gespeeld met oma. We hebben met zijn allen geluncht en daarna zijn we weer naar huis gegaan. ’s Middags kwam tante Willeke met Beer, Lotje en Minoes op bezoek, omdat ze een bezichtiging hadden. We hebben spelletjes gedaan en fijn gespeeld. Tante Willeke is gezellig blijven eten en heeft Bas en Laura mee naar bed gebracht. Het was gezellig!
Laura en ik hebben Bas op 10 februari naar de Peuterspeelzaal gebracht en hebben daarna boodschappen gedaan. We hebben samen gespeeld en fruit gegeten, daarna is Laura zelf lief gaan spelen. Na haar middagdutje was Laura niet in haar hum. Ze heeft erg hard gehuild/gekrijst, zoals ik haar al heel lang niet meer heb horen doen. Ze wilde alleen maar bij mij op schoot en erg veel kreeg ik daardoor niet gedaan. Toen ze eindelijk weer gekalmeerd was, ging ze Bas vervelen, en kon ik daardoor niet veel doen.
Op 11 februari kwamen tante Maartje en oom Tom op Laura passen, toen ik met Bas naar de tandarts moest. ’s Middags hebben Bas, Laura en ik fijn in de tuin gespeeld. Laura durft niet meer van de glijbaan (de laatste keer zat ze op haar jas, waardoor ze voor haar doen iets te hard naar beneden kwam. Ik heb haar beneden wel opgevangen en er is niets gebeurd, maar ze is er toch wel van geschrokken). Laura heeft wel erg genoten van het schommelen. Zo erg, dat ze het op een krijsen zette toen we weer naar binnen gingen. Na het avondeten heeft Laura fijn in bad gespeeld. Het blijft wel lastig om haar haren te wassen. Iedere keer als de douchekop er aan te pas komt, gaat ze over de badrand hangen, zodat de hele vloer nat wordt.
Op 12 februari kwamen Finn (die zit bij Bas in de groep op de Peuterspeelzaal), zijn zusje Lis en moeder Hilke op bezoek. Het was erg gezellig en de kindjes hebben erg fijn gespeeld met zijn vieren! Laura krijgt weer kiezen. De vorige keren had ze nauwelijks last van het doorkomen van de tanden, maar nu poept ze veel en heeft ze rode billen. Wel slaapt ze prima, heeft ze geen verhoging en eet, drinkt en speelt ze net als anders.
Laura heeft een blauw knuffelkonijn, waar ze altijd mee rondsjouwt. Het leek me een goed idee toen ik zo’n zelfde konijn in de winkel zag, een tweede konijn voor haar te kopen, zodat er af en toe eens een in de was kan en voor het geval we er een kwijt zouden raken. Tot onze grote verbazing blijken er nu niet 2, maar 3 konijnen bij ons rond te hangen… We hebben werkelijk geen idee waar het 3e konijn vandaan komt of hoe lang hij hier al is.
